Memleket meselelerini, millî eğitimimizin eksiklerini ve yanlışlarını kendisine dert eden vatandaşım! Bu dertlerden kurtulabilirsin. Bana biraz kulak ver ve lütfen beni biraz haklı bul: Eğitim fakültelerini düzelt, her şey düzelir. Eğitim fakültelerini olması gereken şekle soktuğunuz zaman, aklınıza gelen gelmeyen pek çok şeyin olumlu yönde değiştiğini herkes görecektir. Peki, bugün eğitim fakülteleri ve o kurumlardaki öğrenciler, yani yarının öğretmenleri ne durumdadır? Bu soruyu soruyor musun kendine?
Sen bu toplumun bir bireyi değil misin kardeşim? Sen, halksın! Toplumsal kurumlar ve toplumun genel gidişâtı konusunda hakların ve sorumlulukların yok mu? Eğitim fakülteleri hakkında ne biliyorsun? Pısırıklığı bırak, haklarının peşine düş. Tembelliği bırak, sorumluluklarını yerine getir. Eğitim fakülteleri, senin için ve senin vergilerinle ayaktadırlar. Senin huzurun, mutluluğun, gelişimin ve geleceğin, o kurumlar tarafından ipotek edilmektedir. “Saldım çayıra, Mevlâ’m kayıra:” diyemezsin. Aklını başına devşir. Gözlemle, incele, sorgula o kurumları. Varsa, eksiklerini, yanlışlarını gör ve göster. Daha iyi olmaları adına tasarımlar üret, tekliflerde bulun. Raporlar hazırla. Kamuoyu oluştur.
Değerli okuyucular, bütün bu konulara sizler de yabancı değilsinizdir. Çoğunuz, yüksek tahsil yaptınız. Bazılarınız zaten öğretmensiniz, eğitim fakültelerinde okudunuz. Çocuğu bu fakültelerde okumuş ya da okumakta olanlarınız da vardır. Hattâ bir kısmınız, işiniz gereği bu fakültelere girip çıkmaktasınız. Evleri, işyerleri eğitim fakültelerine komşu olanlarınız da vardır. Ve yani sonuç olarak, eğitim fakültelerinde iyilerin, doğruların, iyiliklerin, güzelliklerin oranının, saymakla bitirilemeyecek olumsuzluklara göre çok düşük olduğunu hepiniz, hepimiz bilip duruyoruz. Bilmeyenleriniz varsa, gitsinler fakülte kapılarının önlerine, girsinler bahçelerine, dersliklerine... Yurtlarda, kaldıkları evlerde gözlemlesinler öğrencileri. Fakülte çevresini dolduran yeme içme mekânlarına baksınlar, fakülteyle dip dibe kafelere, birahanelere, meyhanelere ve müşterilerine baksınlar. Öğretmen adaylarının kıyafetlerine, makyajlarına göz atsınlar; söyleşilerine, şakalaşma şekillerine kulak versinler; davranışlarını, birbirleriyle ilişkilerini, kız erkek ilişkilerini, hocalarına karşı tutumlarını incelesinler. Gördükleri her şeyi birbirleriyle karşılaştırsınlar ve orana vursunlar. En sonunda da bu öğrencilerin birer öğretmen adayı olduklarını düşünsünler! En önemli umut kaynağımız öğretmen adayları!!!
Evet, önce git, eğitim fakültelerinin kapılarında bir iki gün gözünü aç, bekle. Sonra bu fakültelerin bahçelerine, kantinlerine gir; oralarda da birkaç gün gez toz, çay kahve iç. Sonra fakülte binalarının içine; dersliklere, amfilere, salonlara, laboratuvarlara konuk ol. Aslında öğrencileri, kaldıkları yurtlarda ve evlerde de izleyebilsen çok âlâ olur. En sonunda da öğretim kadrosundaki hocalardan rasgele birkaçını, öğrencilerden değişik birkaçını, hizmetlilerden birkaçını (Bu, çok ama çok önemlidir.) dinle. Gözün korkmasın, bunların hepsini yapmak için on on beş gün sana yeter de artar bile. Çok mu? Hani sen memleket meseleleriyle, millî eğitimimizin eksik ve yanlışlarıyla dertliydin ya... yaparsın değil mi? “Ah efendim, bizim millî eğitimimiz felçlidir, keşke düzelse...” diye yakınıp duruyordun ya... İstersen bütün bu gözlemleri, incelemeleri tek başına yapma, senin gibi vatan-millet derdi taşıyan ama farklı dünya görüşüne sahip üç beş arkadaşınla birlikte yap. Sonra da oturup bu etüdlerinizin sonuçlarını, yorumlarıyla birlikte kâğıda dökün. Ben karşınıza neler çıkacağını, hangi sonuçlara varacağınızı ve ne gibi duygular yaşayacağınızı, üç aşağı beş yukarı tahmin ediyorum. Çünkü sizin yakındığınız gerçeğin ben de farkındayım:
Bu araştırmalarınız sırasında neler gördünüz, neler gözlemlediniz ve neleri anladınız peki? İyi, olumlu şeyler mutlaka vardır. İşinin ehli, işinin dertlisi, kaliteli vatansever öğretim üyeleri görmüşsünüzdür mutlaka. Pırlanta gibi pırıl pırıl, bilim ve edep ile yoğrulmuş, çalışkan, gayretli öğretmen adayları da görmüş olduğunuzdan eminim. Nice güzel olaya, nice örnek davranışa şahit olmuşsunuzdur. Fizikî altyapı ve imkânlar konusunda da hoşunuza giden fotoğraflar, enstantaneler yakalamışsınızdır. Bu güzelliklerin varlığını kimse inkâr edemez. Ben de aynen farkındayım, iyi ki varlar. Ancaaak, olumlu durumlar ile olumsuz durumlar arasında bir oranlama yapmanız istenirse, ne dersiniz? İşte o zaman lastikler patlıyor, değil mi?
Evet, eğitim fakülteleri üzerine gözlem ve incelemeler yaptınız, pek çok değerlendirmeleriniz oldu, belirli sonuçlara ulaştınız. Şimdi bu sonuçları bir rapor hâlinde Bakanlık yetkililerine sununuz. BU, SİZİN ÖNCE GÖREVİNİZ, SONRA DA HAKKINIZDIR. BU ÇALIŞMALARINIZI, VARDIĞINIZ SONUÇLARI VE YAPACAĞINIZ TEKLİFLERİ NAZAR-I DİKKATE ALMAK VE GEREĞİNİ YAPMAK İSE DE V L E T İ N KESİNLİKLE G Ö R E V İ D İ R.
Eğitim fakülteleri maalesef yürekleri acıtacak bir durumdadır. Bu isimle kuruluşlarından beri bekleneni verdikleri söylenemez. Hangisiydi hatırlayamıyorum, bir Bakan Bey’in konuyla ilgili yeni düzenlemelere gidileceği doğrultusundaki beyanatları da bunu resmî ağızdan doğrulamaktadır. Akıl, iz’an ve insaf sahibi herkes de bunun böyle olduğunu bütün açıklığıyla görmektedir. Bakan Bey’i bu konuda desteklemek, teşvik etmek ve kendisine görüşlerimizi iletmek durumundayız. Bu kurumlar âcîlen masaya yatırılmalıdır ve radikal neşterlerle tedavi edilmelidir. Öyleyse gelin eğitim fakültelerini, (siyaset’in ve sermaye’nin çenelerini kapatıp) rasyonel bir bilimsellikle masaya yatıralım. E beni de yabana atmayın yani; ben de en az sizin kadar memleketimi seviyor ve milletimin dertleriyle dertleniyorum. Hem de 70 yıldır. Üstelik (öğrenciliğimdeki 15 yılı saymazsak) bunun 35 yılını da eğitim ordusunun bir neferi olarak geçirdim. Eğitimle ilgili yıllarımın toplamı 50 yıl, yani yarım asır mı ediyor? Buna, lütfen üç çocuğumu okuttuğumu da ekleyiniz... yani biraz bir şeyler bilebilirim, değil mi? Bunu kabul ediyorsanız, lütfen fakirin konuyla ilgili tespit ve tekliflerine de kulak veriniz:
Eğitim fakülteleri (enstitüleri) ele alınırken...
Devamını bir sonraki yazıma bırakayım da uzun oldu diye bana kızmayın. Vesselâm.
R. Serdar Özmilli
