Hayatımızda eksikler çoktur. Hatta her şeyde bir eksiklik mevcuttur. İnsanın hemen hiçbir şeyi tam değildir, keza zaman bütün varlığımızı ufak ufak yer bitirir, eritir. Bu eksikler bizlerde gereklilikleri doğurur. Bu eksikler ve gereklilikler sadece maddi manada da olmaz! Manevi olarak da pekala birçok eksikliklerimiz mevcuttur. İşte bu gerekliliklerin olduğu ortamda bizler her zaman, şunu yapmak lazım, şöyle etmek gerek, bu da çok gerekli diyerek hep lazım olanları ortaya koyarız, ancak hiç de bu gereklilikleri, lazım olan şeyleri gidermek adına bir girişimde bulunmayız maalesef! Hepimiz, gerekli olan şeyleri pekâlâ sıralarız ancak, iş; bu gereklilikleri yerine getirmek olduğunda biz yokuzdur ortada. İyi ya böyle olduktan sonra gerekliliklerden de bahsetmenin bir önemi kalmıyor. Yani gereklilikleri sıralamışsınız ne fayda bu sıralanan gereklilikleri giderme noktasında bir faaliyet gerçekleştirmedikten sonra. İsterseniz her gün bunun tekrarını yapın, hatta buna türkü yakın da şarkısını çalın, papağan gibi hergün aynı şeyleri söyleyin... Bunlar sadece gelip geçici söylem olarak kalacaktır. Bir gereklilik varsa, bunu önce ortaya koymalı, ancak orda da kalmadan, takılmadan bu gereklilikleri yerine getirmek için lazım olan şeyler yapılmalıdır. Aksi halde bir papağandan çok da farkımız kalmayacaktır. İşler yürümeyecektir... Gereklilikleri ortaya koymak ilk aşama olsa da nihai bir aşama değildir. Yani bu aşamada kalmak yanlıştır. Bu gereklilikleri artık gidermemiz gerekir ve hep aynı şeyleri tekrarlayan papağandan, istediği şeyleri yapan ve gerekliliklerini gideren insana inkılap gerekiyor. Bakın bunları söylerken bile hep gerekliliklerden bahsettim alışkanlık kazanmış olan birisi olarak. Ancak ben bu aşamada kalmayacağım inşallah. Ya siz!?
Kayseri Anadolu Haber
